2 Temmuz Konuşmaya Başlamak İçin Güzel Bir Gün

Neredeyse 1 aydır blogumda hiç bir paylaşım yapmıyorum sebebi zaten malum. Bu süreçte, yaşadığım ülke düzenininden o kadar nefret ettim ki anlatamam.Zaten sık sık şikayet ettiğim ve eleştirdiğim hükümetin 11 yıllık geçmişi,yaşanıp hazmedilenler bir anda film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden ve bir öfke patlamasına dönüştü.Bu nedenle gezi parkı olaylarının patlak vermesinden bu yana ben artık sıkı bir direnişçiyim!
Bu günlerde canlı olarakta tanık oldum ki bu ülkede adalet sana bana yok! Hükümet yanlısı değilsen yani çapulcuysan ya da zengin değilsen yaşadığın maduriyet polisin tutanak tutmasından ileri gitmiyor emin olun.Yaşayarak öğrendim bunu!Sinirimden sustum bunca gün...
Bugün susmayı bırakmak için güzel bir gün çünkü bugün susmak değil konuşmak gerek.
2 Temmuz 1993 bir şenliğin devlet eliyle kana bulandığı gün!

2 Temmuz 1993 bir grup mahlukatın bir otel dolusu insanı yakıp polisin hiç bir müdehalede bulunmadığı ve vahşete seyirci kaldığı gün!

2 Temmuz 1993,zanlılarına hükümet tarafından sahip çıkılan;kalemle,kağıtla, zekayla kuşanmış onlarca aydınımızın,insanımızın diri diri yakıldığı ve dumanlarınım hala içimizde gezdiği gündür.
Kısacası 2 Temmuz 1993 çok lanet ve unutulmaması gereken bir gündür!